«Παντελονάτος» ο Σάντος

Η στάση του το τελευταίο δεκαήμερο είναι σεμινάριο ήθους και επαγγελματισμού.
Σαν να ήταν χθες. Θυμάμαι το Θόδωρο Ζαγοράκη στη τελευταία του συνέντευξη Τύπου να δηλώνει: «όποιος δε θέλει να βλέπει τον Σάντος στον πάγκο του ΠΑΟΚ ας μην έρχεται στην Τούμπα». Προχθές ο Σάντος ήταν στον πάγκο αλλά ο Θόδωρος απουσίζε από τις σουίτες της Τούμπας..

Ο Πορτογάλος παρέμεινε στη θέση του και θεωρώ ότι το τελευταίο δεκαήμερο με όλη αυτή τη στάση του μείωσε το ποσοστό όλων εκείνων που δε γουστάρουν να τον βλέπουν στον πάγκο του Δικεφάλου. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς συμπαθείτε τον Σάντος ως προπονητή. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς ευχόσασταν να έχει φύγει μαζί με τον Ζαγοράκη. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς δεν πάτε στην Τούμπα επειδή δε γουστάρετε να τον βλέπετε στον πάγκο της ομάδος. Αλλά ένα πράγμα ξέρω και θα τολμήσω να το γράψω: πιο «παντελονάτος» προπονητής από τον Φερνάντο δεν έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια από τον ΠΑΟΚ. Ο άνθρωπος είναι πολλά χρόνια μπροστά στο πως βλέπει το ποδόσφαιρο αλλά και το πως το βιώνει ο ιδιος. Μέσα σε δέκα μέρες έχει τρεις φορές κερδίσει το σεβασμό μου με τη στάση του και τη συμπεριφορά του. Η αρχή έγινε την ημέρα που ο Ζαγοράκης του ανακοίνωσε την απόφαση του να φύγει από την ΠΑΕ. Ο Σάντος άμεσα ζήτησε συνάντηση από τον Βρύζα και του τόνισε πως για να τον διευκολύνει θέτει την παραίτηση του στη διάθεση της διοίκησης και φεύγει χωρίς να ζητήσει αποζημίωση. Ελάχιστοι προπονητές θα το έκαναν αυτό. Να θέσουν δηλαδή στη διάθεσή τους την παραίτηση τους αλλά κυρίως να μη σκεφτούν να «παζαρέψουν» αυτή την αποχώρηση. Μετά απ’ αυτό ήρθε και η προχθεσινή συνέντευξη του. Μίλησε ανοιχτά και με ειλικρίνεια. «Εγώ που είμαι 55 χρονών και έχω 30 χρόνια ως προπονητής πιστεύετε ότι έχω άγχος για το αν θα μείνω ή θα φύγω;;». Αυτό δε το λέει εύκολα ένας προπονητής. Γιατί πολύ απλά έτσι είναι τα πράγματα. Μπορει να μην έχει κατακτήσει τίτλους, μπορεί να μην μπορεί να δουλέψει αύριο στην Τσέλσι αλλά πιστεύετε ότι θα μείνει χωρίς δουλειά ή θα αναγκαστεί να δουλέψει στον....Λεβαδειακό; Ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη για δημόσιες σχέσεις ή λαϊκίστικη συμπεριφορά. Το είδαμε και με την απάντηση του προχθές όταν εξήγησε πως όταν νιώσει να πανηγυρίσει ξανά ένα γκολ σαν αυτό με τον Ηρακλή θα το κάνει. Δεν το κάνει όμως για να γίνει αγαπητός στον κόσμο. Προχθές για μένα «ήρθε και έδεσε το γλυκό». Πρώτη φορά αφιέρωνε νίκη ο Σάντος. Επέλεξε να το κάνει. Το αφιέρωσε στο Μπισέρα και ήταν απόλυτα λογικό αφού το παλικάρι κινδύνεψε σοβαρά. Δείχνει λοιπόν ότι κάθε παίκτης γι’ αυτόν είναι παιδί του, άσχετα αν τον έχει στον πάγκο ή όχι. Την αφιέρωσε και στο Ζαγοράκη. Γιατί αναγνώρισε ότι σε αυτόν οφείλει το ότι βρίσκεται στον ΠΑΟΚ και αναγνώρισε επίσης ότι την στήριξε μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν ξέχασε λοιπόν τον φίλο του πάνω απ’ όλα και το έκανε δημόσια. Την αφιέρωσε και στον Βρύζα όχι γιατί θέλει να «γλείψει» αλλά γιατί πολύ απλά ο νέος πρόεδρος χρειάζεται τη στήριξη όλων και πρώτα απ’ όλα του προπονητή και των παικτών. Μου άρεσε πολύ ο Σάντος. Πάρα πολύ. Παντελονάτος με τα όλα του.

www.athlitiki.gr