Στον ΠΑΟΚ το κραζειν φυγειν αδυνατον....

Στο δημοτικο μαθαίναμε: - Το να χτυπάς πονάει. - Ο πόνος είναι κακό πράγμα. ΑΡΑ να χτυπάς ειναι κακό πράγμα. Φτάνουμε σήμερα και λέμε: -Το κράξιμο είναι υγεία. - Υγεία είναι η δημοκρατία. ΑΡΑ Το κράξιμο είναι δημοκρατία. Μάλιστα.

Το να πας στο γήπεδο και να ακούς τον κάθε πρήχτη να ουρλιάζει που δε τραβάει η ομάδα, γιατί είτε δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται το ζόρι του είτε δεν έχει σε ποιον να τα πεί, πως το βαφτίζουμε αυτό δημοκρατία? Γιατί ο κάθε ένας που έχει τη στεναχώρια του να υπομένει και όλους του ξερόλες? Και να πεις ότι αύτοι οι άνθρωποι δικαιωνονται συχνά, πάει στο διάολο. Βέβαια δεν είναι όλοι ίδιου τύπου πρήχτες. Οι κατηγορίες είναι τρεις:

Πρώτη κατηγορία: Αυτοί που κράζουν όλο το χρόνο. Είναι δηλαδή αυτοί που ότι και να γίνει, ευχαριστημένοι δεν θα 'ναι. Προτιμούν να χάσει η ομάδα και να γιουχάρουν παρά να κερδίσει και να χαρούν. Δεν έχουν μάθει να αγαπάν την ομάδα, απλά ασχόλουνται για να βγάζουν τα προβλήματά τους. Πώς τους αναγνωρίζεις ? Έστω ότι είσαι τυχερός μες στην ατυχία σου και είσαι στο γήπεδο έχοντας πλάι σου έναν τετοιο.Άν κάνει καλό ματς αυτός που είχε προαποφασίσει να κράξει, ερχόμενος στο γήπεδο, τότε απλά καταπίνει τη γλώσσα του. Με άλλα λόγια δεν παραδέχεται ότι ξεφτιλίζεται και απλά ψάχνει τον επόμενο στόχο του. Μεγάλη ευχαρίστηση να το ζεις.

Δεύτερη κατηγορία: Πρήχτες - προπονητές. Μπορεί να τους βρεί κανείς κυρίως στις θύριες 5 και 6. Κοινό μυστικό? Όλοι έχουν παίξει μπάλα. Αυτοί αποτελούν σαφώς πιο υγιή κατηγορία, αλλά είναι το ίδιο εκνευριστικοί όταν το ματς έχει στραβώσει. Το κοινό τους με την πρώτη κατηγορία? Ξεφτιλίζονται διαρκώς. Βέβαια υπαρχουν κ αυτοι που λένε σωστά πράγματα, αλλά η πλειοψηφία τους καταδικάζει.

Τρίτη κατηγορία: Κράζουν ανάλογα με τη γενική τάση (κοινώς, τα αποτελέσματα). Αυτή είναι και η πιο πονεμένη ιστορία. Είναι θύματα του σοφού ρητού "Δοκάρι και μέσα όλα καλά, δόκαρι και έξω κράζω". Κυριακή γιούχα, τετάρτη αεροδρόμιο για αγκαλιές, κυριακή αεροδρόμιο για κλωτσιές.Φέτος τα ενεργά μέλη αυτής της κατηγορίας, πρέπει να άρχισαν τα ψυχοφάρμακα. Ποιός δε χλεύασε τους οπαδούς της αεκ που μπήκαν μέσα να πλακώσουν τους παίχτες τους στο ματς με το βάζελο και τελικά, από λάθος τους αποθέωσαν? Ε, τέτοιους έχουμε πολλούς. Έδω πρέπει να τονίσω οτι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι καναπεδάκηδες εκ πεποιθήσεως.

Η ένσταση μου δεν είναι οι διαφορετικές απόψεις, αλλά ο τρόπος και ο λόγος έκφρασής τους. Η πιο ώριμη αντιμετώπιση είναι: στηρίζεις μέχρι το τέλος. Και αν δεν είσαι ευχαριστημένος μη πάρεις διαρκείας ή αποδοκίμασε την ομάδα για όλη τη σεζόν στο τέλος. Αυτοί που κράζουν σήμερα, θα αποθεώσουν την άλλη τετάρτη. Ναι 4 φάγαμε από καφενείο, εχουμε να βάλουμε γκολ 5 ματς, αποδοκίμασε, αλλά τι τους βγάζεις άχρηστους? Αυτούς αποθέωσες με Φενέρ, γαύρο , ΤΣΣΚΑ. Δεν είναι μία κοινή χρονιά, 50 ματς έχουμε πολλά χρόνια να παίξουμε.Οι 12-13 τραβάνε το κουπί. Λάθη γίνανε, αυτή τη περίοδο δε διορθώνονται όμως. Όλα κρέμονται από ένα αποτέλεσμα. Και πέρυσι υπήρχε Χαλκιάς και ΑΡΔ, αλλά φέτος έγιναν βασικό θέμα. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος, αλλά είναι κρίσιμη περίοδος και το ανάθεμα δε βοηθάει.

ΥΓ. Με τους ραδιοφωνικούς πρήχτες είναι απλά τα πράγματα, κλείνεις το ράδιο.

Υ.Γ.2 Αν σε 8 μέρες δεν έχουμε 3 νίκες, θα έχουμε γυρίσει 3 χρόνια πίσω.

Υ.Γ.3 Ούτε η αποθέωση βοηθάει. Αλλά είναι λιγότερο κουραστική.

ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ ΠΟΝΑΝΕ.

male4